Leeservaring

Ik heb samen met Femke en Céline het boek nooit meer van Colleen Hoover gelezen en zal hier kort iets over vertellen. 

Er gebeuren veel belangrijke dingen in het boek, maar ik heb één moment uitgekozen dat me bijzonder raakte. Ik vond het moment waarop Lily Bloom Atlas leerde kennen erg mooi.

Atlas was weggelopen van huis en vond tijdelijk onderdak in een verlaten huis naast de tuin van Lily’s ouders. Lily en Atlas namen elke dag dezelfde schoolbus en zaten naast elkaar. Toen ze uitstapten bij dezelfde halte, zag Lily dat Atlas naar het verlaten huis ging. Ze gaf hem een zak met eten en liep weg. Dit deed ze vaker, en na verloop van tijd begonnen ze ook te praten in de bus.

De andere leerlingen pestten Atlas omdat hij niet fris rook. Lily vroeg hem of hij bij haar thuis wilde douchen. Hij stemde toe, maar moest op tijd weg zijn, omdat Lily’s ouders dit niet mochten weten. Gaandeweg groeide hun band en werden ze een koppel.

Atlas zal me altijd bijblijven, omdat hij Lily nooit is vergeten. Wanneer ze elkaar jaren later tegenkomen in het restaurant van Atlas, ziet hij meteen dat Lily een blauw oog heeft door
Ryle, haar nieuwe vriend. Atlas laat haar direct weten dat ze altijd bij hem terechtkan als ze hulp nodig heeft. Hij geeft haar zelfs zijn telefoonnummer, zodat ze hem altijd kan bereiken. Wanneer Ryle hierachter komt en woedend wordt, duwt hij Lily van de trap. Ze zoekt meteen steun bij Atlas, omdat hij de enige is die ze vertrouwt.

Ik zou het boek zeker aanraden, omdat het een diepgaande en betekenisvolle boodschap heeft. Lily groeide op in een gezin waar haar vader haar moeder mishandelde. Later belandt ze zelf in een gewelddadige relatie met Ryle, die door zijn traumatische verleden soms agressief reageert. Maar wanneer Lily zwanger raakt, beseft ze dat ze haar kind niet dezelfde traumatische ervaringen wil laten doormaken. Dit verhaal laat zien dat je fouten kunt maken, maar dat het belangrijkste is dat je ervan leert.